ROZMOWY MAZYKA I UFFA (86 - 90)

86

UFF: Och, nareszcie mogę rozprostować kości...

MAZYK: A co robiłeś?

UFF: Zbierałem z chodników dżdżownice po deszczu i zanosiłem je na trawnik.

87

UFF: Jak ty poznajesz, że coś jest piękne?

MAZYK: No, gdy zwracam na coś uwagę. A ty?

UFF: Mnie od piękna bolą oczy i bezwiednie mówię - UFF!

88

MUZYK: Z czego się śmiejesz?

UFF: Pomyślałem, co by się działo na świecie, gdyby słowo JA zamieniono na TY...

89

UFF: Słyszałem, że miałeś burzliwą młodość.

MAZYK: O, tak. Moje najładniejsze poranki zaczynały się już wieczorem.

90

UFF: Jaką książkę zabrałbyś na bezludną wyspę?

MAZYK: Jasne, że "Przypadki Robinsona Kruzoe". A ty?

UFF: Ja - książkę kucharską dla rajskich jaroszy.