poniedziałek, 30 listopada 2020

LUSTRO ULICZNE


 

SNY OBIECANE - 95 (z książki - 2016 r.)

CIEMNOŚĆ

   To śniło mi się bardzo dawno, ale pamiętam doskonale.

   Jakaś niewidzialna, a nawet nieuświadomiona siła kazała mi przejść przez wąskie drzwi, stojące otworem przed absolutną ciemnością. Nie chciałem tam być. Broniłem się rękami i zapierałem nogami. Na szczęście – albo nieszczęście – drzwi były tak wąskie, że nie przecisnąłbym się nawet bokiem.

   Więc zostałem po stronie jasności, umiarkowanej.

   Do tej pory zastanawiam się, co mogło być w tej tajemniczej ciemności: zguba czy wielki życiowy sukces, codzienne szczęście czy seria nieszczęść, ciekawa daleka droga czy przepaść?

   Jestem pewien, że ten sen wróci. Będę musiał przecisnąć się przez te drzwi i dowiem się, czy tam jest zguba, sukces, szczęście, nieszczęście, ciekawa droga,  przepaść bez powrotu. Czy jeszcze coś innego…




Z MOJEGO WSCHODNIEGO OKNA


 

W BARZE (2438)

 - Co się panu ostatnio ciekawego śniło? - spytał barman. 

- Śniło mi się szare miasto, bez ani jednego drzewa, bez ani jednego ptaka. Chodziłem po ulicach i szukałem człowieka. Nie było ani jednego - odparłem.

ŚWIATŁO


 

PYTANIA I ODPOWIEDZI (2414)

 - Tato, okropne. Ewa śmiała się chyba przez godzinę!

- To chyba dobrze. Wesoła...

- Ale z mojego upadku ze schodów...

MARTWA NATURA


 

KONTROLA OBYWATELSKA (1604)

 - Dobry wieczór! Kontrola Obywatelska!... Dzisiaj wrócimy do "Sonetów krymskich" Mickiewicza Adama... Proszę się nie krzywić...

DOM W GLIWICACH


 

JEŻ I MRÓWKA - 184 (z książki - 2014 r.)

   Jeż chodził jak struty, bo mrówka nie przychodziła i nie przychodziła. Ale okazało się, że znowu jakiś głupi człowiek wsadził kij w mrowisko i mrówka miała inne zajęcie niż rozmawiać z jeżem lub z kimkolwiek.




W GLIWICKIEJ KWIACIARNI TULI-PAN



 

WRONOTY (2166)

- Zawód!

- Manipulant. Ale początkujący…

W NIEBIE




 

HALO... (2811)

 - Halo, Ziemia!

- Tak, słucham!

- Zrobiliśmy bilans i w sumie nie jesteś taki zły.

- O, cieszę się.

- Ale za dobry też nie jesteś...

RĘKOPIS STARANNY


 

Z TOMU "MURY" - W DRUKU



 

WODOPÓJ


 

SNY OBIECANE - 93 (z książki - 2016 r.)

KRASNALE

   Na niewysokim ceglanym murku siedziało spore stadko krasnali w czerwonych czapeczkach.

   Podszedłem do nich i upewniłem się:

   - Krasnoludki?

   - No, pewnie - powiedział największy z nich, w za dużej kapocie. - A ty? Kim jesteś?

   - Jak to kim? Człowiekiem. Nie widzisz? - odparłem rozbawiony.

   Rozległy się piskliwe głosy:

   - Jejku!... Patrzcie!... To człowiek!... Jaki śmieszny i duży!... Człowiek!... Jejku-rety!... O lala!... A mówili nam, że ludzi nie ma na świecie!...

   Zanim zniknęły krasnale, zniknąłem ja…




niedziela, 29 listopada 2020

Z MOJEGO OKNA


 

W BARZE (2437)

- A gdybym tak do mojej brandy wcisnął cytrynę? - zastanawiałem się. - Mogłoby być ciekawie.

- Nie radzę. Jeden taki podobnie eksperymentował z czystą wódką i przestał pić - odparł  barman.

  

W CZĘSTOCHOWIE


 

PYTANIA I ODPOWIEDZI (2413)

 - Tato, będę musiał zdawać maturę?

- Może już niedługo matur nie będzie, kto wie...

WIERZBA MIEJSKA


 

KONTROLA OBYWATELSKA (1603)

 - Dzień dobry! Kontrola Obywatelska!... Wiemy, że nie lubicie poniedziałków. Wyobraźcie sobie, że jest sobota. Będzie wam lżej...

W TATRACH LATEM


 

JEŻ I MRÓWKA - 183 (z książki - 2014 r.)

   - Nie wiesz, po co ludzie wszędzie stawiają mury i płoty - spytała mrówka jeża. - Przecież można przez to łatwo przejść…

   - Tobie tak. Mnie już nie tak łatwo - odparł jeż.



W GLIWICKIEJ KWIACIARNI TULI-PAN



 

WRONOTY (2165)

- Nie ma zgody na waszą pokrętną zgodę, zwłaszcza w taką pogodę!...

W NIEBIE




 

HALO... (2810)

 - Halo, Niebo?

- Słucham!

- Boli mnie głowa.

- Ma szczęście, że nie jest kulą ziemską...

RĘKOPIS STARANNY


 

Z TOMU "MURY" - W DRUKU



 

WALKA O ŻYCIE


 

SNY OBIECANE - 92 (z książki - 2016 r.)

BZDURKA

   Zaprzyjaźniłem się z BZDURĄ, właściwie z bzdurką, bo była nie za duża i mówiła cienkim głosem.

   Chodziliśmy na spacery po świecie, ale trochę się jej wstydziłem, bo mimo swojej małości rzucała się ludziom w oczy jaskrawym ubraniem i była krzykliwa. A dyskutowała bez przerwy: o sztuce, o polityce, o historii, o budownictwie lądowym i wodnym, o wychowaniu dzieci, o modzie oczywiście i w ogóle o wszystkim, na czym spoczęły jej niebieskie oczka.

   - Dlaczego z nią się zadajesz? - pytano mnie bezustannie.

   - Przyjaźnię się z moją bzdurką, bo ją lubię. No i czuję się przy niej mądrzejszy - odpowiadałem za każdym razem, ale wcale nie byłem pewien, czy tak jest naprawdę…




Z MOJEGO WSCHODNIEGO OKNA


 

W BARZE (2436)

 - Postanowiłem chodzić na siłownię - powiedziałem po chwili milczenia.

- O! - zdziwił się barman.

- Przynajmniej raz w miesiącu. Na godzinę - dodałem.

W GLIWICACH


 

PYTANIA I ODPOWIEDZI (2412)

 - Tato, nie ma już proroków?

- Pewnie są, ale może boją się publicznie prorokować...

KWIATY ULICY


 

KONTROLA OBYWATELSKA (1602)

 - Dobry wieczór! Kontrola Obywatelska!... Zbieramy datki na nowe instrumenty muzyczne dla naszej reprezentacyjnej orkiestry dętej. Została okradziona w zeszłym tygodniu... Sprawców nie wykryto...

OKNA PRACUJĄCE


 

JEŻ I MRÓWKA - 182 (z książki - 2014 r.)

   - Ostatnio na mojej ścieżce coraz więcej rowerów - powiedziała mrówka. - I  zupełnie nie zwracają na mnie uwagi…

   - Jakby nie mieli swoich nóg - dodał jeż.




W GLIWICKIEJ KWIACIARNI TULI-PAN



 

WRONOTY (2164)

Najlepiej młodość spożywać przed datą ważności…

W NIEBIE




 

HALO... (2809)

 - Halo, Ziemia?

- Tak słucham!

- Niepotrzebnie kupiłeś nowe rękawiczki. Nie będzie mroźnej zimy.

- Nigdy nie wiadomo.

- Wiadomo...

RĘKOPIS STARANNY


 

piątek, 27 listopada 2020

CZARNE


 

SNY OBIECANE - 91 (z książki - 2016 r.)

TEATR WIELKI ŚWIATA

   Z jakiegoś beztroskiego leśnego snu, przeniosłem się nagle do Teatru Wielkiego Świata. W odświętnym ubraniu pod muszką zasiadłem w honorowej loży pośrodku złotego balkonu i obserwowałem przedstawienie operowe pod tytułem „Słowicze życie”, będąc też obserwowanym – nie wiadomo czemu.

   Nagle podszedł do mnie na palcach teatralny portier w mundurze i szepnął do ucha:

   - Chodź pan ze mną!

   Zaprowadził do Gabinetu Dyrektora i zniknął jak duch.

   Dyrektora nie było, ale za wielkim dębowym biurkiem siedziała Główna Księgowa, groźna i niezbyt już młoda. Powiedziała:

- Proszę przedstawić wszystkie faktury za dobra, które pan zużył od urodzenia do dnia dzisiejszego. Ewentualnie mogą być paragony i bilety. A ma pan bilet na to przedstawienie?...

   Przeszukałem kieszenie. Nie miałem ani skrawka papieru. W życiu nie chowałem faktur, rachunków, paragonów, biletów, dyplomów. Nawet mojego aktu urodzenia nie widziałem na oczy.

   Wszedł dyrektor Teatru Wielkiego Świata, który widocznie podsłuchiwał.

   - To tak?!...

   Za karę skazał mnie na pozostanie w swoim teatrze do końca życia.

   Miałem być pomocnikiem maszynisty od żelaznej kurtyny…




Z MOJEGO OKNA


 

W BARZE (2435)

 - Ale czasy! - westchnął barman, odkładając gazetę.

- Bywało gorzej. Przynajmniej nie musimy polować na mamuty, ani uciekać przed Tatarami - odparłem.

RYSUNEK


 

PYTANIA I ODPOWIEDZI (2411)

 - Tato, pograłbyś ze mną w piłkę?

- Może kiedyś, jak zdziecinnieję...

DOM W GLIWICACH