PAW NIEPAF
Oczywiście paw Niepaf przyzwyczaił się już, że wszystkie ptaki mówią od rana: Dumny jak paw! Dumny jak paw!... I nawet nie wiedział, że mu zazdroszczą ogona ze wspaniałymi piórami.
Pewnego dnia szara kurka Spodchmurka przydreptała do niego i nieśmiało poprosiła:
- Niepafku, pożycz mi chociaż na jeden dzień swoje piękne tęczowe pióro, bo wszyscy śmieją się, że jestem taka szara i niepozorna...
- Nie ma sprawy - odparł paw Niepaf. I pożyczył kurce Podchmurce najmniejsze pióro.
- Nie musisz oddawać - powiedział na odchodnym. - Mam dużo!
Taki był paw Niepaf, wcale nie taki dumny.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
MOI KRAKOWSCY WNUKOWIE: LEON I TYMON (LEOTYM)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz