GOŚCIE

JEDNOAKTÓWKA, SŁUCHOWISKO

Osoby:

ŻONA

MĄŻ

GOŚĆ  I

GOŚĆ  II

(Akcja rozgrywa się w przedpokoju. Drzwi na korytarz i drzwi do łazienki. Mąż stoi na krześle, przybija gwóźdź do ściany. Żona trzyma obraz.)

ŻONA:        Jak ty to przybijasz?

MĄŻ:          Ja tych ścian nie budowałem…

(słychać dzwonek)

                    Pewnie Waldek… pomoże mi.

(ŻONA idzie otworzyć, na progu stoi GOŚĆ  I)

GOŚĆ  I:      Dzień dobry!

ŻONA:         Dzień dobry…

GOŚĆ:         Bardzo panią przepraszam… Czy mógłbym skorzystać z toalety?

ŻONA:         Z toalety?!

GOŚĆ:         Tak, z toalety.

ŻONA:         No… proszę.

(GOŚĆ  I  wchodzi, kłania się MĘŻOWI)

GOŚĆ  I:      Dzień dobry.

MĄŻ:           Dzień dobry…

GOŚĆ:         Można?

MĄŻ:           Proszę, proszę…

GOŚĆ  I:      Bardzo państwa przepraszam.

(znika w łazience)    

MĄŻ:           Już nie miał gdzie iść…

ŻONA:         Ojej, trzeba być człowiekiem.

MĄŻ:           Podaj mi ten obraz!

ŻONA:         Na tym gwoździu się nie utrzyma.

MĄŻ:            To przybij sama!

ŻONA:          Myślisz, żebym nie przybiła?

MĄŻ:            Tym młotkiem można przybijać pluskiewki. Mogłaś nie gubić dużego młotka!

ŻONA:          Mówiłam. Jest chyba w piwnicy. Idź i  przynieś.

MĄŻ:            No tak, idź i przynieś. Tak najwygodniej. Ja tam go nie zanosiłem!

(stuka młotkiem, poprawia)

                      Już teraz dobrze?

ŻONA:          Niech już będzie. Ale mam męża, nie umie powiesić obrazu.

MĄŻ:            To go sobie zmień! Ja się chyba powieszę…

ŻONA:          Ciszej! Trzymaj… (podaje obraz)

MĄŻ:             Mów. Równo?

ŻONA:           Trochę w prawo…

MĄŻ:             Tak?

ŻONA:           Tak.

MĄŻ:             Nie podoba mi się ten obraz.

ŻONA:           Kup ładniejszy.

MĄŻ:             Nie lepiej powiesić tu kwietnik?

ŻONA:           Kwietnik w przedpokoju? Ty masz pomysły.

MĄŻ:             Niech już będzie. W końcu guzik mnie obchodzi, co tu będzie wisiało.

ŻONA:          Pewnie, nic się nie obchodzi!

MĄŻ:            Twoja zasługa.

ŻONA:          Moja?

MĄŻ:            Jeszcze trochę i będę wchodził do tego domu, jak do obcego.

ŻONA:          Dobrze, dobrze. Ale zanim wejdziesz ostatni raz, wytrzep dywan…

MĄŻ:            Jutro!

ŻONA:          Codziennie mówisz – jutro!

MĄŻ:            O, Boże. Mam tego dosyć!

ŻONA:          Nie wydzieraj się, mamy gościa!

MĄŻ:            Gościa!

ŻONA:          Ciszej… Co on tam tak długo robi?

MĄŻ:            Skąd mam wiedzieć?

ŻONA:          Może to samobójca?... Słuchaj!

MĄŻ:            Co?

(słuchać szum wody wlewanej do wanny)

ŻONA:          No, słuchaj!

MĄŻ:           Co on zwariował? Leje wodę do wanny!

ŻONA:         Może myje ręce?

MĄŻ:           Nie słyszysz? W wannie już pełno wody. (szarpie klamką) Ej, panie!... Halo! Czy pan zwariował? Tu nie łaźnia miejska… Będzie się pan kąpał?

ŻONA:         Nic nie mówi. Może się utopił?

MĄŻ :          Nie pleć.  (stuka w drzwi) Halo! Słyszy pan?!

ŻONA:         Czuję, że będzie jakieś nieszczęście.

(MĄŻ wali w drzwi pięścią)

MĄŻ:            Niech pan nie będzie bezczelny!... Panie!

ŻONA:          Trzeba zadzwonić po policję…

MĄŻ:            (ciszej) Zepsuty telefon… (głośno) Panie! Dzwonimy po policję!   

GOŚĆ  I:       (głos przytłumiony) Zaraz wyjdę…

MĄŻ:            Wychodź pan!

GOŚĆ  I:           Za chwilę…

MĄŻ:            Coś podobnego. Szczyt bezczelności… Proszę natychmiast wyjść!

ŻONA:          Może to wariat?

MĄŻ:            Dzwonię po policję. Słyszy pan?

GOŚĆ  I:       Słyszę, słyszę… Niech pan tego nie robi. Wykąpię się i wyjdę…

MĄŻ:            Co zrobi?

ŻONA:          Wykąpie się!

GOŚĆ  I:       Wykąpię się i wychodzę. Słowo daję. Dziesięć minut. Dobrze?

MĄŻ:             Nie pozwalam. Tu nie łaźnia!

GOŚĆ  I:        Ale ja już się zamoczyłem.

MĄŻ:             Panie, bo doprowadzi mnie pan do szału! Co to ma wszystko znaczyć?

GOŚĆ  I:       Nic. Normalna ludzka przysługa.

MĄŻ:            To jest prywatne mieszkanie. To jest moje mieszkanie! Nie pana!... Łaźnia publiczna jest na Pięknej!

GOŚĆ  I:       Nieczynna!

MĄŻ:            A co mnie to obchodzi! 

GOŚĆ  I:       Nie ma co robić piekła. Minuta i wychodzę.

MĄŻ:            Słyszysz? Minuta i wychodzi. Coś podobnego…

ŻONA:          Jakiś nienormalny, albo zboczeniec. Rozbierać się w cudzym domu!

GOŚĆ  I:       Widać coś? To przepraszam…

MĄŻ:            Robi z nas durnia! (szarpie klamką, słychać szum wody)

ŻONA:          A gaz?!

MĄŻ:            A gaz?

GOŚĆ  I:       Ostatecznie za gaz mogę zapłacić. Więcej jak za złotówkę nie wypalę.

MĄŻ:            Ale to jest mój dom. Z jakiej racji ma pan się u mnie kąpać? Niech mi pan szanowny wytłumaczy!... Dureń jeden!

GOŚĆ  I:       Przepraszam bardzo, ale nie mogę mówić. Mam mydło w oczach i ustach…

MĄŻ:            (do ŻONY) Automat na rogu ma urwaną słuchawkę… Co tu robić?

GOŚĆ  I:       Nic państwu nie ukradnę!

MĄŻ:            Nie wiadomo. Oszukał nas pan. Miał pan tylko skorzystać z toalety…

GOŚĆ  I:       Właśnie korzystam.

ŻONA:          Mógł pan mówić bardziej dokładnie…

GOŚĆ  I:       Gdybym powiedział dokładnie, to bym się nie wykąpał. A muszę!

MĄŻ:            Kpi z nas! (szarpie klamką) Wyłaź pan! Tu nie hotel!

GOŚĆ  I:       O co tyle hałasu. Powinniśmy sobie wszyscy pomagać. Nie chce pan być chyba egoistą?

 MĄŻ:           Właśnie, że chcę! Wtargnął pan do cudzej własności. To jest karalne. A w Ameryce by pana zastrzelili!

GOŚĆ  I:       Wcale nie wtargnąłem. Byłem wpuszczony!

MĄŻ:            Wszedł pan podstępnie!

GOŚĆ  I:       Mieszkamy na tej samej Ziemi, na tym samym kontynencie, w tym samym kraju, w tym samym mieście. Musimy sobie pomagać…

MĄŻ:            Znalazł się filozof!

GOŚĆ  I:       Łaźnia nieczynna, a ja muszę się wykąpać. Jadę załatwić ważną sprawę do stolicy. Nie mogę jechać brudny…

MĄŻ:           Bezczelny cham…

ŻONA:         Nie denerwuj się…

MĄŻ:          Co nie denerwuj się, co nie denerwuj?!

GOŚĆ  I:      Ma pan chyba bardzo zły charakter. Współczuję pańskiej szanownej małżonce…

MĄŻ:           Jestem chory na serce, nie wolno mi się denerwować!

GOŚĆ  I:      To niech się pan nie denerwuje. Już kończę. Jeszcze tylko nogi.

MĄŻ:           (ostentacyjnie głośno) Ubierz się. Idź po dzielnicowego, mieszka niedaleko!

ŻONA:         (głośno) Już idę!

GOŚĆ  I:      Słyszę, słyszę… Przecież mówiłem, że zaraz wychodzę. Mam wyjść  mokry, nago? Chce pan tego?... Muszę się wytrzeć i ubrać… W życiu nie wolno się spieszyć bez potrzeby. Niech pan to zapamięta. Tak radził mi mój dziadek, a był to najmądrzejszy człowiek, jakiego znałem. Zawsze dobrze na tym wychodziłem…

MĄŻ:           (wściekły) A ja panu radzę po dobroci, wycieraj się pan szybko i wychodź!

GOŚĆ  I:       Ale niech pan przyrzeknie, że nie będzie się pan awanturował…

MĄŻ:            Nic nie będę przyrzekał. Nie będzie mi pan tu dyktował warunków…

GOŚĆ  I:       Oj, bawi się pan w generała. Za minutę wyjdę, ale proszę bez awantur. Podziękuję i zapłacę… dwa złote za gaz i wodę…

ŻONA:          Dwa złote!

GOŚĆ  I:       Mogę dać trzy…

MĄŻ:            Wsadź pan sobie te trzy złote!

GOŚĆ  I:        Proszę bardzo, jak państwo nie chcą. Nie będę się prosił…

MĄŻ:             Dobrze pan wie, co ja chcę!

GOŚĆ  I:        Jeszcze tylko płukanie głowy… Szampon mam swój!... Wannę umyję. Będzie czyściejsza niż była!

MĄŻ:             Słyszysz?!

ŻONA:           Rano myłam!

GOŚĆ  I:        To nie była aluzja!

MĄŻ:             Ja panu dam aluzję. Ja panu dam aluzję…

ŻONA:           Cicho bądź, bo nie wyjdzie.

MĄŻ:             To twoja wina, po co go wpuściłaś?

ŻONA:           A kto mówił – „proszę, proszę”?

GOŚĆ  I:        Niech się państwo nie kłócą… (plusk wody) Aj, aj…

ŻONA:          Co się stało?

GOŚĆ  I:       Spuściłem sobie wrzątek na głowę… Nie macie państwo wyregulowanego junkersa… Sparzyłem sobie czoło… Mogę sobie pożyczyć pańskiej wody kolońskiej? Odrobinkę, zapłacę…

MĄŻ:            Nie!

GOŚĆ  I:       Ale z pana człowiek. W wodzie kolońskiej jest spirytus, a spirytus pomaga na oparzenie.

MĄŻ:           No, tego już za wiele! Szlag mnie trafi! (szarpie klamką) Rozwalę te drzwi…

ŻONA:         Uspokój się.

MĄŻ:           Co uspokój, co uspokój? On rusza moją wodę kolońską!

GOŚĆ  I:      Odkupię panu…

MĄŻ:           Nie ruszaj pan!

GOŚĆ  I:      Ale ja się sparzyłem. Pan jest bezlitosny…

MĄŻ:           Panie!!!

ŻONA:         Odkręca butelkę…

MĄŻ:           Zostaw pan to, mówię po dobroci.

GOŚĆ  I:      Zapłacę za całą, a zużyję odrobinę. Jeszcze pan zarobi…

MĄŻ:           Słowo daję, ja mu obiję mordę.

GOŚĆ  I:      Pan mi grozi?

MĄŻ:           No to pan zobaczy!

ŻONA:         Przestań, bo nigdy nie wyjdzie.

GOŚĆ  I:      Skrzywdzić się nie dam. Jestem łagodny jak baranek, ale muszę panu powiedzieć, że dla zdrowia skończyłem kurs karate. Też panu radzę. Coś wspaniałego… Potrafię rozwalić deskę na pięć centymetrów…

ŻONA:          Niech pan już zostawi wodę kolońską, całą pan wypaprze…

GOŚĆ  I:       Już stawiam...

(głośny brzęk szkła)

MĄŻ:            Co się stało?!

GOŚĆ  I:       Psiakrew, to przez pana…

MĄŻ:            Co, przeze mnie?

GOŚĆ  I:       Jak pan przybił to lustro?

ŻONA:          Boże, moje lustro! Potłukł!

GOŚĆ  I:       Wcześniej czy później by spadło. Gwózdek na centymetr, bez kołka.

MĄŻ:            Ja go zamorduję, karate mu nie pomoże…  

ŻONA:        Nowe lustro!

MĄŻ:          Nie wolno mi się denerwować… Szlag mnie zaraz…

GOŚĆ  I:     Dobrze, odkupię to lustro, chociaż to nie moja wina. To będzie moja najdroższa kąpiel w życiu…

MĄŻ:          Ja ci odkupię, ja ci odkupię… (szarpie klamką)  

GOŚĆ  I:     Niech pan nie szarpie klamką, bo zepsuje pan zamek i naprawdę nie wyjdę… Cholera, mogłem iść na pierwsze piętro…

MĄŻ:          Ja go tu zatrzymam, a ty idź po policję!

ŻONA:        Mam iść?

MĄŻ:          Chyba mówię po polsku?!... Chociaż ty mnie nie denerwuj!

ŻONA:        Dobrze, dobrze… Weź krople.

MĄŻ:          Może spotkasz policjanta na ulicy… No, ja go urządzę! Nie daruję!

ŻONA:        To idę…

(słuchać dzwonek u drzwi)

MĄŻ:           Może to Waldek, miał dzisiaj przyjść. Pomoże mi. Otwórz.

(ŻONA otwiera drzwi, na progu stoi GOŚĆ  II)

GOŚĆ  II:     Dzień dobry, państwu. Przepraszam, czy mogę skorzystać z toalety?

                                                           MUZYKA

       a