Z NIEBA
Ta bajka urodziła się na chmurze: nie za wesołej, nie za smutnej i nawet dosyć wygodnej.
Dowiedziała
się, nie wiadomo skąd, że na innych dalekich chmurach też są bajki. Żyją sobie
swoim nieznanym życiem, nigdy nie opowiedzianym przez nikogo – nikomu.
- Hej, moja
chmurko, nie mogłabyś trochę dalej powędrować? Może spotkamy jakąś ciekawą
bajkę - poprosiła.
- Czy nasz
wiatr mnie posłucha? - zastanawiała się chmurka. - Nawet nie wiem, gdzie jego
początek i koniec. Zresztą nie mam teraz czasu na głupstwa, bo zbliża się
burzowa chmura. Nie wiem, co z nami będzie…
Zagrzmiało!
Nagle bajka
znalazła się w środku burzy i spłynęła razem z deszczem na Ziemię.
Do dzieci,
a nawet do niektórych dorosłych.
Była bardzo
ciekawa…
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz