Mój Drogi Aniele!
Nie wiem dlaczego, ostatnio często myślę o pająkach. Nawet śnią mi się w nocy, chociaż na jawie nie widziałem ich od miesięcy. Są wtedy monstrualnych rozmiarów i uciekam przed nimi za bezpieczny horyzont i potem nie mogę siebie znaleźć...
Może byś mi wyjaśnił jakoś, kochany Aniele, dlaczego tak nagle pająki zaistniały w moim życiu? Czuję się nieraz jak bezbronna mucha, która stale jest zagrożona, a na dodatek jeszcze nikt jej nie lubi. Pająków też nikt nie lubi, ale przynajmniej wszyscy się ich boją...
Ależ, broń Boże, nie chciałbym być pająkiem - jak mogłeś tak pomyśleć?
Twój na zawsze
Michał Wroński
(syn Edwarda)
15 VIII 2012 - W miejscu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz