ON - 166 (z książki - 2024 r.)

OCZY

   Od rana Absur był smutny.

   - Nieraz, kiedy zamknę oczy, czuję nieistnienie - powiedział, głaszcząc grzbiet kota.

   - Ja też. Otchłań - odparłem cicho. - Ale teraz mamy otwarte. Widzę cię, a ty mnie. Istniejemy…

   Absur się uśmiechnął.