KRAINA ZIELONEGO POJĘCIA Michała Wrońskiego

wtorek, 16 grudnia 2025

MW - NIEDAWNO... (spokój w moim pokoju)

ŚWIAT DZIKA ABSURA - 29 (z książki - 2020 r.)

W LESIE

Aby skrócić sobie drogę, dzik Absur przedzierał się przez gęsty las.

- Tu muszą toczyć się wojny - pomyślał, kiedy patrzył na poplątane ze sobą drzewa, krzewy, krzewiny, z mchami i muchomorami.

Spod nóg uciekł zając, obok czmychnął jeleń, gdzieś daleko zawył wilk.

A drzewa, najważniejsze w lesie, w ciszy walczyły o światło, rozpychając się na boki.

Absur szedł powoli, krok za krokiem, szarpany przez gałęzie jeżyny.

- Cholera jasna! Zachciało mi się lasu - jęknął. - Jeszcze noc mnie tu zastanie i zostanę zjedzony przez wilki i ukąszony przez żmije.

Ale na szczęście las jak się zaczął, tak się i skończył.

Dzik Absur odetchnął.

- Boże święty! A gdzie jest Mijuś? - krzyknął. Szukał po wszystkich kieszeniach, w plecaku, w torbie przybocznej – nigdzie kota nie było.

- Uciekł ode mnie? Po tylu przygodach?...

Rozglądał się wszędzie. Zaczął wołać:

- Mijuś! Mijuś!... Hop, hop! Tu jestem! Mijuś!!!

Absur siadł na mchu zrezygnowany.

- Poczekam…

Kot Mijuś przyczłapał po godzinie dziwnie skudłacony, ale szczęśliwy.

- Gdzie byłeś? Chcesz, żebym dostał zawału? - pytał zdenerwowany Absur.

Kot nie odpowiedział, tylko miauknął przymilnie i wdrapał się do swojej kieszeni.

Posiedzieli trochę przytuleni i poszli dalej…

Z MOJEGO WSCHODNIEGO OKNA

JEŻ I MRÓWKA -110 (z książki - 2024 r.)

STRZAŁKI

- Ktoś narysował strzałki na ścieżce - powiedziała mrówka do jeża.

- Jaki ktoś? - spytał jeż.

- Ktoś, kto myśli, że pójdę za nimi…

W GLIWICKIEJ KWIACIARNI TULI-PAN

WRONOTY (3990) - PORZĄDEK CODZIENNY - 2023 R.

ISTNIENIE: więcej trwania czy spania?...

W NIEBIE

WYBÓR WIERSZY - 2017 ROK

NIE MOJE

Odniesiono mi

ZWYCIĘSTWO

Nad czymś

z trudem

gdzieś zdobyte

upragnione

Ale na Boga –

nie moje

TROCHĘ MAJA - ZA MIASTEM...

UKŁADANKA - 14 (z książki - 2020 r.)

TALERZ

Nikt nie chciał na nim jeść, nawet dzieci, ponieważ była na nim namalowana różowiutka Świnka.

Smutny Talerz leżał zamknięty w kredensie i tęsknił za ludźmi.

- Przecież jestem po to, żeby im służyć - wzdychał codziennie.

Pewnego poranka zauważył, że jego świnka uśmiecha się od ucha do ucha.

- No i z czego się śmiejesz? - spytał poirytowany Talerz.

- Poczekaj do obiadu - odparła Świnka i zachichotała.

Miała rację. Gdy tylko dzieci zobaczyły uśmiechniętą Świnkę, wszystkie chciały z niego jeść. Od tej pory był najbardziej zapracowanym talerzem w kuchni…

PRACA

OGŁOSZENIA DROBNE

Wróżka Aja, pracująca sztuczną inteligencją - zaprasza: od poniedziałku do piątku, w godzinach wieczornych!

poniedziałek, 15 grudnia 2025

MW - NIEDAWNO... (moje Anioły w Świnoujściu)

ŚWIAT DZIKA ABSURA - 28 ( z książki - 2020 r.)

ŚWIATŁO

Na horyzoncie zamajaczył dziwny promyk. Nie było to wschodzące Słońce, ani Gwiazda Zaranna.

- Co to może być? - zdziwił się dzik Absur.

Zaintrygowany poszedł w stronę tajemniczego światła.

Nie zwiększało się ani nie malało…

Nigdy do niego nie doszedł. I nigdy nie dowiedział się – co to było…

- Może nie miałem wiedzieć - pomyślał, kiedy zrezygnował zmęczony.