MGŁA
Nagle otoczyła mnie mgła - gęsta, lepka, gryząca. Co dziwniejsze, widziałem przez nią przede wszystkim osiągnięcia innych ludzi, ich oszałamiające sukcesy, ich urodę, powodzenie, bogactwo, a nawet nieukrywaną przez nich mądrość.
Była to MGŁA ZAZDROŚCI.
Otoczyła mnie całkowicie, wchodziła do płuc. Byłem nieszczęśliwy w swej niemocy, nijakości. Złe myśli zabiły wszystkie dobre i uśmiechnięte.
Stałem przed ogromną szybą wystawową pełną wspaniałych nieosiągalnych rzeczy i widziałem w jej odbiciu swoją wykrzywioną twarz, pytającą: DLA KOGO TO?
Nagle poczułem muśnięcie czystego powietrza. To zaczął wiać halny wiatr z południa, z moich ukochanych gór, które nigdy nie zazdroszczą równinom, że mają betonowe wieżowce do nieba.
Po chwili wokół mnie nie było śladu mgły...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz