Szedłem w półmroku krętą drogą, wybrukowaną kamieniami o kształtach podobnych do książek, biegnącą tajemniczo wśród wysokich drzew całkowicie zasłaniających niebo.
Bardzo zmęczony dobrnąłem wreszcie do obszernego budynku o rozświetlonych oknach, z neonem na dachu: FABRYKA WIADOMOŚCI DOBRYCH I ZŁYCH, NIEZBĘDNYCH I ZBĘDNYCH.
Obrotowe drzwi były otwarte.
- Mam wchodzić?...
- Ale zanim podjąłem świadomą dycyzję, zostałem wessany do środka.
I już nie wyszedłem stamtąd do końca tego świata...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz