"INDIOMY" - ODC. 44 (Z KSIĄŻKI)

44

   Usnąłem po kilku kieliszkach brandy i wreszcie zaczął wyświetlać mi się sen.

   Byłem znowu starym Michałem, pobolewał mnie nawet kręgosłup i lewe kolano.

   Siedziałem na zwalonym pniu, w lesie, ogołoconym prawie z drzew i było mi swojsko. W oddali zobaczyłem zbliżającego się człowieka w swetrze i dżinsach. Sprawnie przeskakiwał leżące na ziemi drzewa.

   Był to Marek, ale jakby mniej mi znany. Nie ten z mojego lustra. Zatrzymał się przede mną, bez uśmiechu, z zupełnie obojętną maską.

   - O! Znajomy! - powiedziałem. - Znowu chcesz się ze mną zamienić?

   - Nie. Chcę ustalić pewne szczegóły - odparł Marek znajomym mi głosem.

   - Tak jest, szefie. Mam wstać?...

   - Możesz siedzieć, jeśli ci wygodnie… Nie jestem twoim szefem…

   - Mam ci dać sprawozdanie z mojej idiotycznej działalności?...

   - Nie musisz. Wszystko wiemy. Jesteś pod stałą obserwacją. Nie wyczuwasz tego?...

   - Wyczuwam… Kto mnie obserwuje? Możesz mi powiedzieć?... Genowefa? Jola? Kurier?...

   - Nieważne. Może oni, może nie oni. Do tego nie potrzebujemy ludzkich zmysłów… Na razie sprawujesz się dobrze. Nie robisz za dużo głupstw…

   - Jak długo mam być tym Indiomem w twojej skórze?...

   - Idiomem? Nie jesteś jeszcze nim. Jesteś w pierwszej fazie kandydatury…

   - O, Boże...

   - Bóg nie ma z tym nic wspólnego…

   - Tak sobie tylko westchnąłem…

   - Źle ci w skórze młodego człowieka?...

   - Momentami bardzo dobrze…

   - No!...

   - Ale nieraz piekielnie się nudzę. Nie mógłbym czegoś robić, oprócz rozdawania pieniędzy, których nie zarobiłem?...

   - Może przyjdzie czas, że dostaniesz ważne zadania. Może nawet takie, które zaważą na losie ludzi. Mówiłem. Jesteś kandydatem Indioma, sprawdzamy cię… Muszę już iść…

   - Poczekaj. Nie mógłbyś powiedzieć mi coś więcej o sobie. O Marku, znaczy. Nic o nim nie wiem i mogę robić różne gafy…

   - Nie musisz wiedzieć. Jak będzie potrzeba, to się dowiesz, jak dowiedziałeś się o adresie i dacie urodzenia… Po co ci szczegóły? Masz swój świat Michała w swoim mózgu. Powinien wystarczyć…

   - Wystarcza w zasadzie… Lubię ten mój prawdziwy świat…

-  Niech będzie, że prawdziwy… Zostawiliśmy ci go, ze szczegółami. Miej go sobie. Muszę już iść… Aha, chodź częściej na siłownię. Mięśnie ci sflaczały…

   - Z Jolą?...

   - Możesz z Jolą, możesz z innymi. I mniej pij, bo nie dasz rady dziewczynom…

   Indiomowy Marek spojrzał na mnie kpiąco i zniknął.

   A ja obudziłem się z pustym kieliszkiem w ręku… Poczłapałem do łazienki, zobaczyć, jak wyglądam.

   Byłem Markiem z podkrążonymi oczami...