"INDIOMY" - ODC. 36 (Z KSIĄŻKI)

36

   Nic mnie nie cieszyło.

   Szedłem przez moje miasto bez celu, z myślami skierowanymi do środka.

   Było po deszczu, omijałem kałuże, w niektórych przyglądałem się obcemu facetowi. Jeszcze się do niego nie przyzwyczaiłem.

   Jakaś kobieta w średnim wieku przyglądała mi się z uśmiechem, ale dla większości ludzi byłem obojętnym obiektem, jak latarnia miejska.

   - Może udają, że mnie nie widzą… Ciekawe, kto z nich jest Indiomem?...

   Niespodziewanie stanąłem przed tyle razy odwiedzaną księgarnią FENIKS, własnością pana Jana. Wahałem się.

   - Wejść?... I tak mnie nie pozna przecież…

   Na wystawie nie było moich książek.

   Wszedłem…

   Pusto. Pan Jan podszedł do mnie.

   - Czym mogę służyć? - spytał ze znanym mi uśmiechem.

   - Dostanę książki Michała Szymy?...

   - Przykro mi bardzo. Wszystkie wykupione. Przez tydzień były kolejki, zamawiałem w hurtowni, aż do wyczerpania - odparł smutno pan Jan. - Straszne nieszczęście - westchnął. - Pana Szymę znałem dobrze. Przychodził tu prawie codziennie. Wspaniały, mądry człowiek…

   - Tak, słyszałem - bąknąłem.

   - Wszyscy słyszeli. Do tej pory nie znaleziono zabójcy i motywów… Pan Michał nie miał wrogów. Wszyscy go lubili… Straszne nieszczęście…

   - Tak, straszne…

   - Niech pan zajrzy za miesiąc. Słyszałem, że mają wznowić najważniejsze tytuły… Proszę się rozejrzeć, może pan wybierze sobie coś innego… Dzisiaj posucha z klientami… Przyjdzie mi zamknąć interes. Znowu podnieśli mi czynsz…

   - Rozejrzę się…

   Wybrałem kilka najdroższych książek.

   - O, świetne pozycje - ucieszył się pan Jan. - Ale u mnie nie ma złych książek.

   Zapłaciłem.

   - Do widzenia. Wrócę tu na pewno…

   - Zapraszam, zapraszam!...

   Uśmiech pana Jana nie zniknął aż do mojego wyjścia…