"INDIOMY" - ODC. 23 (Z KSIĄŻKI)

23

   Usłyszałem melodię!

   To dzwonił telefon, którego do tej pory nie zauważyłem. Leżał na biurku pod stertą papierów.

   - Kto to?

   Nacisnąłem guzik.

   - Co nie dzwonisz? Wróciłeś już? - usłyszałem damski głos.

   Serce mi zabiło.

   - Jola?...

   - No a kto? Już mnie zapomniałeś po miesiącu? Zaraz przylecę do ciebie. Posprzątaj trochę…

   - Właśnie sprzątam…

   - Stęskniłam się za tobą, wiesz?... A ty?...

   - Ja też…

   - Coś mi jesteś jakiś niewyraźny. Popiłeś?...

   - Ździebko…

   - Mam małą buteleczkę, dostaniesz klina… Jestem już prawie pod domem. Szykuj się, he…

   Wyłączyła telefon.

   - Rany boskie, co teraz? - jęknąłem.

   Pośpiesznie pościeliłem tapczan. Byłem przestraszony, ale zarazem podniecony.

   - Zaczyna się intrygująco, panie Indiomie!...

   Powoli się uspokajałem. Zgasiłem papierosa i stanąłem przy drzwiach…