KRAINA ZIELONEGO POJĘCIA Michała Wrońskiego

Foto: Maciej Pokora

czwartek, 19 września 2019

W BARZE (1999)

- Ludzie wznoszą wspaniałe budowle, aby je potem inni burzyli - powiedział barman, odkładając gazetę.
- Największym budowniczym i burzycielem na Ziemi jest czas - dodałem.

Michał Wroński o 00:16

Udostępnij

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

‹

›

Strona główna

Wyświetl wersję na komputer

O mnie

Michał Wroński: Gliwice, śląskie, Poland; Urodził się 25 maja 1945 roku w Częstochowie. Pisze prozę, poezję, dramat i publicystykę. Jest autorem kilkudziesięciu słuchowisk radiowych i widowisk telewizyjnych, kilku sztuk teatralnych, kilkunastu bajek scenicznych i musicali – m.in.: „Pieczeń po hindusku” – sztuka i musical, „Ostatnia bezludna wyspa” – sztuka, „Jaśnie pan” – sztuka. Wydał książki: „Wiersze” (1992), „Mały słownik operetkowy” (1992), „Autobus” (1993), „Powtórka z historii Polski” (1993), „Bajdoła czyli zachmurzenie duże z większymi przejaśnieniami” (1994), „Teatr zamknięty” (1995 i 2012), „Ścieżki Pana Boga” (1998), „366 dni Bajdoły i Bajgóra” (2003 i 2013)), „Linomachina czyli kołowrotek świata” (2006), „Dramaty” (2009), „Kraina Zielonego Pojęcia” (2010), "Ważne Młyny" (2011), "Teatr senny" (2012),"Byłem dwunasty" (2013), "Zielone pojęcia" (2013), "Równoległe" (2013), "Spacer" (2014), "Cień Nieba" (2014),"Hasła Pana Jętka" (2014), "Jeż i Mrówka" (2014), "Kropla" (2014), "Dzik Absur" (2014), "My" (2015), "Bajki" (2015), wiele innych. Pracował w Telewizji Katowice, w katowickiej Estradzie, w Operetce Śląskiej (Teatrze Muzycznym) jako kierownik literacki – do 1996 r.

Wyświetl mój pełny profil

Obsługiwane przez usługę Blogger.