KRAINA ZIELONEGO POJĘCIA Michała Wrońskiego

Foto: Maciej Pokora

piątek, 24 lutego 2017

FUICIĆ - narzekać na zapachy miasta.

ROZP - siła potrzebna do rozładowania kompleksów.

SARK - wymarzony pojazd biednego emeryta.

Michał Wroński: Gliwice, śląskie, Poland; Urodził się 25 maja 1945 roku w Częstochowie. Pisze prozę, poezję, dramat i publicystykę. Jest autorem kilkudziesięciu słuchowisk radiowych i widowisk telewizyjnych, kilku sztuk teatralnych, kilkunastu bajek scenicznych i musicali – m.in.: „Pieczeń po hindusku” – sztuka i musical, „Ostatnia bezludna wyspa” – sztuka, „Jaśnie pan” – sztuka. Wydał książki: „Wiersze” (1992), „Mały słownik operetkowy” (1992), „Autobus” (1993), „Powtórka z historii Polski” (1993), „Bajdoła czyli zachmurzenie duże z większymi przejaśnieniami” (1994), „Teatr zamknięty” (1995 i 2012), „Ścieżki Pana Boga” (1998), „366 dni Bajdoły i Bajgóra” (2003 i 2013)), „Linomachina czyli kołowrotek świata” (2006), „Dramaty” (2009), „Kraina Zielonego Pojęcia” (2010), "Ważne Młyny" (2011), "Teatr senny" (2012),"Byłem dwunasty" (2013), "Zielone pojęcia" (2013), "Równoległe" (2013), "Spacer" (2014), "Cień Nieba" (2014),"Hasła Pana Jętka" (2014), "Jeż i Mrówka" (2014), "Kropla" (2014), "Dzik Absur" (2014), "My" (2015), "Bajki" (2015), wiele innych. Pracował w Telewizji Katowice, w katowickiej Estradzie, w Operetce Śląskiej (Teatrze Muzycznym) jako kierownik literacki – do 1996 r.

Obsługiwane przez usługę Blogger.