KRAINA ZIELONEGO POJĘCIA Michała Wrońskiego

Foto: Maciej Pokora

poniedziałek, 20 lutego 2017

PUC - nadmierny pociąg do całowania się przy blasku księżyca.

AIĆ - odganianie złych uroków na wsi kieleckiej.

ZUMSK - podkład kolejowy przeznaczony do spalenia w miejskich kotłach centralnego ogrzewania.

Michał Wroński: Gliwice, śląskie, Poland; Urodził się 25 maja 1945 roku w Częstochowie. Pisze prozę, poezję, dramat i publicystykę. Jest autorem kilkudziesięciu słuchowisk radiowych i widowisk telewizyjnych, kilku sztuk teatralnych, kilkunastu bajek scenicznych i musicali – m.in.: „Pieczeń po hindusku” – sztuka i musical, „Ostatnia bezludna wyspa” – sztuka, „Jaśnie pan” – sztuka. Wydał książki: „Wiersze” (1992), „Mały słownik operetkowy” (1992), „Autobus” (1993), „Powtórka z historii Polski” (1993), „Bajdoła czyli zachmurzenie duże z większymi przejaśnieniami” (1994), „Teatr zamknięty” (1995 i 2012), „Ścieżki Pana Boga” (1998), „366 dni Bajdoły i Bajgóra” (2003 i 2013)), „Linomachina czyli kołowrotek świata” (2006), „Dramaty” (2009), „Kraina Zielonego Pojęcia” (2010), "Ważne Młyny" (2011), "Teatr senny" (2012),"Byłem dwunasty" (2013), "Zielone pojęcia" (2013), "Równoległe" (2013), "Spacer" (2014), "Cień Nieba" (2014),"Hasła Pana Jętka" (2014), "Jeż i Mrówka" (2014), "Kropla" (2014), "Dzik Absur" (2014), "My" (2015), "Bajki" (2015), wiele innych. Pracował w Telewizji Katowice, w katowickiej Estradzie, w Operetce Śląskiej (Teatrze Muzycznym) jako kierownik literacki – do 1996 r.

Obsługiwane przez usługę Blogger.