czwartek, 30 września 2021
W BARZE (2742)
- Smutno! - powiedział nagle barman, wycierając szklankę.
- Panu? - spytałem.
- Tak ogólnie. Wkoło...
- No, nie za wesoło...
PYTANIA I ODPOWIEDZI (2718)
- Tato, czy moja wartość jest wyceniona tylko na pięć złotych kieszonkowego?
- Pieniądze nie są ważne. Pomnóż sobie.
- Wolę dzielić...
LISTY DO ANIOŁA - 103 (z książki - 2021 r.)
RZEKA
Mój Drogi Aniele!
Wiem. Nie mam nic do gadania! Ostatnio porozlewało się trochę z mojej rzeki. Teraz muszę czekać, aż wszystko wróci do starego koryta…
Mój Aniele, jeśli uważasz, że jest mi to do czegoś potrzebne, to znaczy, że jest potrzebne. Chociaż przyznam – nie bardzo wiem do czego. Wydaje mi się, jakby mój główny nurt życia był w sam raz i w zupełności wystarczał na obecny czas.
- Co to jest OBECNY CZAS? - pytasz mnie. A ja pytam Ciebie:
- To TEN porozlewany z mojej rzeki?
Jakby to nie było oczywiste.
Poczekam!
Twój na zawsze
Michał syn Edwarda
KONTROLA OBYWATELSKA (1908)
- Dobry wieczór! Kontrola Obywatelska!... Zaskoczymy was. Dzisiaj już nie będziemy was kontrolować...
O MRÓWCE I JEŻU - 7 (z książki - 2018 r.)
- Co to jest prawda? - spytała mrówka jeża.
- Nawrócone kłamstwo - odparł jeż bez namysłu.
HALO... (3115)
- Halo, Ziemia?
- Tak, słucham!
- Jakie dzisiaj zostawiłeś po sobie ślady?
- Niech się zastanowię...
- No, właśnie...
BAJKI O NIEBYWAŁYCH - 17 (z książki - 2017 r.)
OLFO
Był chyba największym stworem u Niebywałych. Co rano jadł sto litrów płatków owsianych na mleku i kilkanaście bananów, które przynosił mu Turfuś, zawsze życzliwy.
Ale najbardziej znany był z tego, że
potrafił opowiadać bajki, baśnie i legendy, które wymyślał przed spaniem, leżąc
pod gołym niebem z wymalowanymi gwiazdami.
Chętni słuchacze, a było ich zawsze bez
liku, zbierali się po śniadaniu w Dolinie Wyobraźni, siadali na mchu i czekali
na Olfa. Słychać go było z daleka, bo ciężko chodził, podtrzymując brzuch.
Witały go długotrwałe owacje, oklaski i
przyjazne uśmiechy.
Olfo siadał na pniaku i zaczynał opowiadać
wspaniałe historie, tak wspaniałe, że wszyscy zapominali o codziennych
sprawach. Tak do samej pory obiadowej, kiedy zbiorowy głód dawał znać o sobie.
- Bajki bajkami, ale jeść trzeba - mówił
zawsze na koniec posiedzenia Olfo, z trudem wstając z pniaka.
DZIK ABSUR I CAŁA RESZTA ŚWIATA - 103 (z książki - 2014 r.)
MYŚLI NA KONIEC
Do dzika Absura przyszły nagle myśli, nie wiadomo skąd i pytały go:
- Absurze,
dlaczego jesteś TU I TERAZ? Dlaczego widzisz TAK A NIE INACZEJ? Dlaczego CZAS
miota tobą jak chorągiewką?...
Spojrzał w
niebo, chmury biegły gdzieś, szalone. Chciałby się ich uczepić i lecieć z nimi
gdzieś, hen, za horyzont. Ale były za daleko, a ziemia była za blisko.
W BARZE (2741)
- Co pan ostatnio ciekawego czytał? - spytał barman.
- "Rozmowy w barze" Michała Wrońskiego. Bardzo podobne do naszych - odparłem.
środa, 29 września 2021
LISTY DO ANIOŁA - 103 (z książki - 2021 r.)
TRAWA
Mój Drogi Aniele!
Jak zapewne wiesz, jestem jednym z nielicznych członków społeczeństwa, który czuje autentyczny ból, kiedy koszą trawę.
Właśnie jeszcze wczoraj z przyjemnością oglądałem piękny, bujny trawnik przed moim dziesięciopiętrowym domem z betonu: kwitnący – jakby w pośpiechu, falujący ciekawymi życia roślinami, urozmaicony polnymi kwiatami zasianymi przez wiatr, wśród których królował pogardzany przez ludzi słoneczny mlecz. A w środku tej orgii życia cztery soczyste liście maleńkiego kasztanowca, który wyrósł od ubiegłej jesieni. To ja go zasadziłem, nie mając nawet cienia nadziei, że wyrośnie. A jednak wyrósł. Byłoby z niego piękne drzewo, gdyby… No, właśnie!
Dzisiaj rano obudził mnie hałas spalinowych kosiarek. Służby osiedlowe, z ochraniaczami na uszach, zaczęły zbiorową egzekucję, zostawiając po sobie łysą równiuteńką zieleń.
To tak, jakby co roku wyrąbywano młody, bujny las. Och, ten kult pozornej równości, pozornego porządku i uładzenia…
A trawnik przed moim betonowym domem i tak znowu wyrośnie do jesieni – na pół metra. Niezniszczalny w swojej, walczącej ze sobą, różnorodności!
Twój na zawsze
Michał syn Edwarda
KONTROLA OBYWATELSKA (1907)
- Dzień dobry! Kontrola Obywatelska!... Cieszcie się, że w naszym mieście nie ma wulkanu, a tylko smog...
O MROWCE I JEŻU - 6 (z książki - 2018 r.)
- Potrafiłbyś zatrzymać czas? - spytała mrówka jeża.
- Pewnie. Ale tylko w moim śnie - odparł jeż.
HALO... (3114)
- Halo, Niebo?
- Słucham!
- Wiedza jest coraz głębsza czy szersza?
- Jest bez wymiarów i bez kresów...
BAJKI O NIEBYWAŁYCH - 16 (z książki - 2017 r.)
MROZEK
Urodził się w gorącej Afryce, gdzie słońce paliło się bez oszczędności na bezchmurnym niebie.
Ale Mrozek pragnął za wszelką cenę zimna,
tak mu się przynajmniej wydawało. Przecież nie mógł znać tego uczucia, nawet w
nocy – ciepłej, mimo że słońce już nie świeciło. Poza tym nosił grube futro,
którego nie mógł zdjąć, bo jakby bez niego wyglądał.
- Gdzie jest zimno? - pytał wszystkich. Nikt
nie wiedział.
Dopiero mądry Lew Ef poradził:
- Najprawdopodobniej zimno króluje na
północy. Idź tam! - pokazał.
Mrozek długo się wahał, w końcu zebrał całą
odwagę jaką miał, pożegnał się z rodziną i ruszył na północ.
Szedł bardzo długo po afrykańskiej ziemi,
ale wcale nie było zimniej. Wreszcie natrafił na wielkie morze, które
zagrodziło mu drogę.
- Możesz ochłodzić się we mnie - zaszumiała
słona woda. - Jestem chłodniejsza od powietrza…
I Mrozek poznał pierwszy raz w życiu, co to zimno, chociaż woda w Morzu
Śródziemnym była znana wszystkim ze swojej przyjemnej ciepłoty.
- Wszystko jest względne! - wymądrzał się
jakiś morski ptak, latający nad głową Mrozka.
DZIK ABSUR I CAŁA RESZTA ŚWIATA - 102 (z książki - 2014 r.)
ŚRODA
Była to środa, trzeciego marca!
Dzikowi
Absurowi wydawało się, że przeszedł do niego najgorszy dzień w życiu. Już od
rana, kiedy wstał lewą nogą, zaczęła go boleć głowa od narzekania dzikuski
Absurdzicy. Potem było jeszcze gorzej. Nie mógł szybko wyjść, bo zapodziały mu
się gdzieś skarpetki, które znalazł po pół godzinie na szafie. Gdy już wreszcie
wyszedł ubrany prawie kompletnie, potknął się trzy razy na schodach i o mało
nie połamał nóg. Zaraz za pierwszym rogiem spotkał doga Maxela, który usiłował
mu opowiedzieć po raz trzydziesty ten sam kawał o kotach, a za następnym rogiem
właśnie czarny kot przebiegł mu drogę i zaraz potem zgubił ostatnie trzy złote
przeznaczone na mleko…
Tak do
wieczora.
Na całe
szczęście ten feralny dzień skończył się, jak wszystko na świecie i nastał
następny, który okazał się DNIEM JEGO URODZIN.
Pamiętała o
tym nawet dzikuska Absurdzica, dając mu w prezencie dwie pary zimowych skarpet,
własnoręcznie zrobionych. Od syna Absorudzika dostał przyrzeczenie, że w następnym
roku będzie się lepiej uczył i zostanie prymusem.
W BARZE (2740)
- Widzę, że przed barem ustawiła się kolejka - powiedziałem do barmana na dzień dobry. - Ledwo mnie wpuścili. Powiedziałem, że idę do pracy.
- Niepijących wpuszczam i wypraszam co kwadrans - odparł barman.
PYTANIA I ODPOWIEDZI (2716)
- Tato, chciałbym być najlepszy!
- Na świecie?
- Nie. Dla siebie. Lepszy niż jestem...
LISTY DO ANIOŁA - 101 (z książki - 2021 r.)
PISANIE
Mój Drogi Aniele!
Zawsze, gdy siadam do pisania listu do Ciebie, zdaję sobie sprawę, że robię głupstwo, ponieważ Ty znasz przecież wszystkie moje codzienne myśli, a także przemyślenia – te głębsze i te nieważne. A jednak piszę do Ciebie.
Pewnie w ten sposób naprawdę Cię urzeczywistniam. A może tak urzeczywistniam samego siebie?
Twój na zawsze
Michał syn Edwarda
KONTROLA OBYWATELSKA (1906)
- Dobry wieczór! Kontrola Obywatelska!... Dzisiaj zbadamy wasze poczucie bezpieczeństwa publicznego...
O MRÓWCE I JEŻU - 5 (z książki - 2018 r.)
- Myślisz, że jestem damą? - spytała mrówka jeża.
- Oczywiście. Dla mnie jesteś - odparł jeż.
- Ale nie mam rączek do całowania…
wtorek, 28 września 2021
HALO... (3113)
- Halo, Ziemia?
- Tak, słucham!
- Ciesz się codziennie.
- Z czego?
- Mogło cię nie być...
