piątek, 31 lipca 2015
TWORZENIE - wiersz z tomu "SPACER"
Podświadomość
nigdy nie pokazuje twarzy
nawet na spowiedzi
Biegnie obok świadomości
aby dotykać się z nią
podczas aktu tworzenia
albo
niezrozumiałej miłości
PYTANIA I ODPOWIEDZI (372)
- Tato, jak mam ćwiczyć silną wolę?
- Przede wszystkim przestań chodzić na wagary, synu...
WRONOTY (214)
- Jestem ezoteryczna - powiedziała wieczność, nie zaczęta i nie skończona.
- Co to znaczy? - spytała sekunda z zegara.
HALO... (910)
- Halo, Niebo?
- Słucham!
- Nie za często ta pełnia Księżyca? Nie mogę spać.
- Nie będziemy dla ciebie zmieniać kosmicznych rozkładów jazdy...
DZIK ABSUR I CAŁA RESZTA ŚWIATA - z książki - 21
MINA
Dzika Absura nie było w domu pięć godzin i dzikuska Absurdzica nagle za nim zatęskniła. Było to dla niej doznanie niezrozumiałe i dziwne. Zaczęła szukać jakiegoś zdjęcia Absura, ale nie znalazła - bo bardzo nie lubił się fotografować. Więc usiadła na jego ulubionym krześle i przywołała z pamięci jego charakterystyczną minę: ni to mądrą ni głupią, ni to prostolinijną ni to przewrotną, ni to wesołą ni smutną. Odetchnęła z ulgą. Niezrozumiała tęsknota oddaliła się tanecznym krokiem, nie wiadomo gdzie. Może tam, gdzie wałęsał się dzik Absur.
czwartek, 30 lipca 2015
NA SPACERZE - wiersz z tomu "SPACER"
Spotkałem feniksa
Pogadaliśmy trochę
o cieple
zimnie
przeznaczeniu
wytrwałości
i każdy poszedł
w swoją stronę -
on wykąpać się w ogniu
ja pod zimny prysznic
W BARZE (486)
- Niedługo ludzi na Ziemi będzie tyle, że zasiedlimy Księżyc - rzekł smętnie barman.
- Dobrze, że tego nie dożyjemy - odrzekłem wesoło.
DZIK ABSUR I CAŁA RESZTA ŚWIATA - z książki - 20
PAMIĘTAJ!
Z daleka wyglądało to tak, jakby milczeli.
Raz na jakiś czas dzik Absur i Absorudzik siadywali gdzieś i po cichu rozmawiali jak mężczyzna z mężczyzną.
- I pamiętaj. Nigdy, ale to nigdy, tego nie rób - tak zawsze kończył rozmowę dzik Absur.
A potem szli do Wesołego Miasteczka postrzelać z wiatrówki.
POŁOWA - wiersz z tomu "SPACER"
Szukałem swojej połowy
właściwie
przez całe życie
Znalazłem wreszcie -
w Wesołym Miasteczku
w krzywym zwierciadle
Ale przedtem poszalałem
na karuzeli
W BARZE (485)
- Przyznam się panu, że piszę książkę popularno-naukową na zamówienie samego Instytutu Socjologii Ogólnej - pochwalił się barman.
- O! Na jaki temat? - zaciekawiłem się nie na żarty.
- O szczęściu wieczorową porą...
HALO... (908)
- Halo, Niebo?
- Słucham!
- Kto wymyślił powiedzenie-zabawę: piekło, niebo, czyściec, raj - do tej dziurki chleba daj?...
- Nasz były anioł...
DZIK ABSUR I CAŁA RESZTA ŚWIATA - z książki - 20
KAPELUSZE
Był piękny, w oliwkowym kolorze i niezwykle twarzowy.
Dzikuska Absurdzica kupiła sobie osiemdziesiąty siódmy kapelusz, ale nosiła go tylko w domu, podczas nieobecności Absura, bo wiedziała, że gdyby go zobaczył, to by się wściekł.
Myliła się. Dzik Absur nie rozróżniłby koloru oliwkowego nawet od czerwonego.
wtorek, 28 lipca 2015
ŻYCIE - wiersz z tomu "SPACER"
Kto rzucił ten kamień?
Przez niego
muszę rozszerzać się
w kręgu
do nieskończoności
POWRÓT BAJGÓRA (503)
BAJGÓR: Chciałem ci coś ważnego powiedzieć, ale zapomniałem.
BAJDOŁA: Właśnie powiedziałeś...
W BARZE (484)
- Nie boli pana głowa od tego hałasu? - spytał mnie barman.
- Nie - odparłem. - A pana?
- Też nie...
PYTANIA I ODPOWIEDZI (369)
- Tato, wszyscy ludzie oglądają ten sam Księżyc?
- Od miliona lat, mniej więcej...
WRONOTY (211)
Spędzenie snu z powiek przez niespodzianki to ciężka praca, ale niezbyt odpowiedzialna...
HALO... (907)
- Halo, Ziemia?
- Tak, słucham!
- Atomy, z których jesteś zbudowany, wcale nie są twoje...
DZIK ABSUR I CAŁA RESZTA ŚWIATA - z książki - 19
WRÓŻKA
Dzik Absur, idąc do baru na popołudniowe mleko z pianką, spotkał Cygankę - wróżkę. Kazała położyć na swojej dłoni monetę, Absur posłusznie położył i wróżka powiedziała uroczystym tonem:
- Byłeś w życiu nie za wielki, ale będziesz tak wielki, że zadziwisz świat. Wszyscy ludzie będą cię brali za wzór. No i dostaniesz tę wielką nagrodę, o której marzysz. Połóż jeszcze jedną monetę, ale większą...
Absur położył i Cyganka zniknęła, jak za dotknięciem różdżki.
Wrócił do domu, bo już nie miał monet na mleko. Ale poczuł się jakby większy.
PAMIĘĆ - wiersz z tomu "SPACER"
Po drodze mi z pamięcią
Wędrujemy
lasami górami
przepływamy rzeki jeziora
dotykamy ludzi
którzy byli
może jeszcze są
Kochamy
do szaleństwa
już bezpiecznie
I uciekając od nienawiści
palimy fajkę
dawno zgubioną -
jak złe wspomnienia
POWRÓT BAJGÓRA (502)
BAJGÓR: Wiesz, za czym tęsknię nieraz?
BAJDOŁA: Za swoją pierwszą miłością?
BAJGÓR: Za moim rowerkiem o trzech kółkach...
W BARZE (483)
- Był pan kiedyś podły? - spytał mnie znienacka barman.
- Ja? Nigdy - odpowiedziałem. - A pan?
- Ja ze dwa razy - przyznał się barman, zupełnie niepotrzebnie.
PYTANIA I ODPOWIEDZI (368)
- Tato, ile języków powinienem znać?
- Co najmniej dwa: swój i potencjalnego wroga...
HALO... (906)
- Halo, Niebo?
- Słucham!
- Śniło mi się, że dotarłem do kresu Wszechświata.
- O, to ciekawe. I jak tam było?...
DZIK ABSUR I CAŁA RESZTA ŚWIATA - z książki - 18
KŁAMSTWA
Absorudzik nigdy nie wiedział, kiedy ma nie kłamać. Ta niewiedza była tak głęboka, że najczęściej wpadał w nią po same uszy. Ale rzadko dostawał baty, ponieważ jego ojciec był przeciwnikiem przemocy fizycznej, wobec słabszych w szczególności.
Kiedyś Absorudzik, przy takiej wiadomej okazji, powiedział do niego:
- Tato, powiem ci najświętszą prawdę. Jesteś wspaniałomyślny. Nie skłamię, jeśli ci przyrzeknę, że taki sam będę dla swoich dzieci.
