Na początku najwięcej było gołębi; nawet się szarogęsiły, ale z czasem dom przyciągnął inne ptaki o różnych kolorach i charakterach. Równomiernie zasiedlały wszystkie mieszkania od parteru po szóste piętro. Rozbrzmiewało ćwierkanie, krakanie, gruchanie, śpiewanie, jazgotanie... Brakowało tylko ptactwa wodnego, bo łazienki oczywiście były bezwodne. Pustułki próbowały rządzić, ale wrony i gawrony wytłumaczyły im skutecznie, że tutaj musi zapanować absolutny pokój i całkowita równość.
- Tak, nasz dom jest ogromny jak świat! Każdy znajdzie tu swoje miejsce - powiedział bocian z bolącym skrzydłem, który nie mógł polecieć do Afryki i zamieszkał na dachu.
C.D.N.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz